-
1 urlop
сущ.• каникулы• отпуск• позволение• прощание• разрешение* * *♂, Р. \urlopu отпуск;\urlop bezpłatny отпуск без сохранения содержания; \urlop okolicznościowy внеочередной отпуск; \urlop zdrowotny отпуск по болезни; \urlop macierzyński декретный отпуск, декрет pot.; \urlop dziekański академический отпуск; pójść na \urlop уйти в отпуск
* * *м, P urlopuо́тпускurlop bezpłatny — о́тпуск без сохране́ния содержа́ния
urlop okolicznościowy — внеочередно́й о́тпуск
urlop zdrowotny — о́тпуск по боле́зни
urlop macierzyński — декре́тный о́тпуск, декре́т pot.
urlop dziekański — академи́ческий о́тпуск
pójść na urlop — уйти́ в о́тпуск
См. также в других словарях:
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
zmarnować — dk IV, zmarnowaćnuję, zmarnowaćnujesz, zmarnowaćnuj, zmarnowaćował, zmarnowaćowany «zużyć bez korzyści, bez potrzeby, ze stratą; nie wykorzystać należycie» Zmarnować urlop. Zmarnować młodość. Zmarnować swój talent. zmarnować się 1. «zaprzepaścić… … Słownik języka polskiego
